کاهش بيماري هاي روحي و رواني

موفقيت فرزندان در مدرسه براي والدين بسيار مهم است. البته فوبياي مدرسه در کودکان يکي مهم ترين دليل مدرسه گريزي و عدم موفقيت دانش آموزان است.

1.       به خوبي مطالعه کنيد.

اگر در مطالعه و درس خواندن مشکل داريد حتما اختلال يادگيري در کلاس را بررسي کنيد.

از طريق داشتن يک عملکرد خوب در مدرسه، به پدرتان نشان دهيد که مي خواهيد در زندگي تان موفق باشيد.

براي اينکه بتوانيد همه تکاليفتان را به موقع انجام دهيد، بايد تلاش کنيد و بهترين توانايي خودتان را به کار گيريد.

در صورتي که يک موردي را نفهميد، از معلمتان بخواهيد که آن مورد را يک بار ديگر توضيح دهد، يا از منابع ديگري براي يادگيري آن مطلب استفاده کنيد و يا از دوستتان بخواهيد که آن مطلب را براي شما توضيح دهد.

يک برنامه مطالعه براي خودتان بنويسيد.

 تخمين بزنيد که انجام دادن تکاليفتان چقدر طول مي کشد و در مورد بعد از ظهر و عصر خودتان برنامه ريزي کنيد. همچنين بازبيني و وقفه هم بايد در برنامه شما وجود داشته باشند.

جلسات مطالعه تان بايد 45 دقيقه کامل باشند و بعد از هر جلسه 10 دقيقه استراحت داشته باشيد. گوشي خودتان را خاموش کنيد تا بتوانيد فقط بر روي موارد درسي تان متمرکز شويد.

 از ساير موارد حواسپرت کننده هم اجتناب کنيد.

 تکنيک هاي مختلف مطالعه را امتحان کنيد تا در نهايت بتوانيد مناسب ترين مورد را انتخاب کنيد.

در يک اتاق ساکت مطالعه کنيد. براي اين کار يک مکان مخصوص به خودتان را داشته باشيد.

پوشه ها و نوشت افزارهاي مخصوص به خودتان را داشته باشيد.

بر روي فايل هاي خودتان کنترل داشته باشيد.

 بر روي تمامي تکاليف اسم خودتان و تاريخ مربوطه را بنويسيد تا مشخص کنيد که به چه ترتيبي بايد انجام شوند.

2. ارتباط مناسبي با معلمانتان داشته باشيد.

سعي کنيد که اعتبار مناسبي براي خودتان به دست بياوريد.

همواره در مقابل معلمان خودتان مودب باشيد و از طريق مشارکت در کلاس نشان دهيد که يک فرد باهوشي هستيد.

 از طريق داشتن يک برخورد خوب، يک الگوي خوبي براي ساير افراد باشيد.

 زماني که پدرتان بشنود که معلمانتان از شما تعريف کرده اند، به شما افتخار خواهد کرد.

اين بدان معنا نيست که شما مجبور هستيد با تمامي کارهاي معلمانتان موافق باشيد.

در صورتي که يک معلمي قلدري انجام بدهد يا در صورتي که نگران برخورد آنها با يک فرد ديگري در کلاس باشيد، بايد اين مشکل را با مدير مدرسه در ميان بگذاريد.

 همچنين اين موضوع را با پدر خودتان هم در ميان بگذاريد تا وي نسبت به تمامي اتفاقات صورت گرفته در زندگي شما مطلع باشد.

2.       در فعاليت هاي فوق برنامه اي (ECAs ) شرکت کنيد.

 سعي کنيد که در فعاليت هايي غير از فعاليت هاي آکادميک هم عملکرد خوبي داشته باشيد.

همچنين شرکت کردن در فعاليت هاي فوق برنامه اي به شما کمک خواهد کرد تا در جنبه هاي مختلف يک فرد خوب و موفقي باشيد:

 شما يک سري مهارت هاي مهم زندگي را ياد خواهيد گرفت که براي مثال مي توان به نظم، مديريت، کار تيمي، مديريت زمان، مهارت هاي تحليلي، مهارت هاي اجتماعي و سازمان دهي و در عين حال سرگرم بودن در حين انجام فعاليت مورد علاقه اشاره کرد.

يک سري مهارت هايي وجود دارند که شما براي موفقيت در زندگي، به آنها نياز داريد.

همه والدين مي خواهند که فرزندشان يک زندگي موفقي داشته باشد.

فعاليت هاي فوق برنامه اي باعث افزايش درخواست هاي کالج ها از شما و تقويت رزومه (يا CV) شما براي شغل هاي مختلف خواهد شد، چرا که اين فعاليت ها نشان دهنده علايق و ارزش هاي شما مي باشند که کالج يا مستخدم آنها را بررسي خواهند کرد.

3.      دوستان خوبي پيدا کنيد.

با روش هاي پيشنهاد دوستي و برقراري ارتباط موثر آشنا شويد.

 به مادر و پدرتان نشان بدهيد که شما به خوبي مي توانيد شخصيت افراد مختلف را شناسايي کنيد. با افرادي در مدرسه تان دوست شويد که عملکرد خوبي در مدرسه دارند.

 به دنبال افرادي باشيد که اعتبار و شهرت خوبي در پيش ساير دانش آموزان و معلمانشان دارند و عملکرد خوبي در مدرسه دارند و فکر مي کنيد که شخصيت خوبي داشته باشند و رابطه برقرار کردن با آنها هيچ مشکلي را ايجاد نکند.

ممکن است که يک سري مواردي را از آنها ياد بگيريد و دوست بودن با آنها مي تواند شما را از يک سري مشکلات دور نگه دارد.

 در صورتي که مايل باشيد، مي توانيد با آنها يک گروه مطالعاتي تشکيل دهيد.

صرفا به دليل اينکه دوستانتان يک کاري را انجام مي دهند، سعي نکنيد که شما هم آن کار را انجام بدهيد. بر روي کارهاي خودتان فکر کنيد.

در صورتي که همتايانتان براي انجام دادن يک کاري به شما فشار بياورند، در رابطه با اين موضوع و پدر خودتان صحبت کنيد يا اين مورد را با مشاور مدرسه تان در ميان بگذاريد.

در صورت نياز به راهنمايي و مشاوره تخصصي مي توانيد با شماره 028422495 تماس حاصل نماييد.

منبع: کانون مشاوران ايران

نکاتي در رابطه با آماده سازي کودکان براي آغاز سال تحصيلي جديد.

يکي از سخت ترين کاري که والدين بايد انجام دهند آماده سازي کودکان براي بازگشت به مدرسه است. بيشتر کودکان دوست دارند که تا دير وقت بخوابند، زمان آزاد بيشتري داشته باشند، و سازماندهي و ساختار کمتري در زمان تعطيلي مدارس دارند. والدين براي آماده سازي کودکان براي شروع مدرسه چه کارهايي مي توانند انجام دهند؟

نخست، کودکان را از لحاظ تحصيلي آماده نگاه داريد تا با شروع روز اول مدرسه سورپرايز نشوند. براي آمادگي روحي کودکان راه هاي زيادي وجود دارد. يک تقويم که بر روي آن روزها مشخص شده است براي کودکاني که در درک زمان و دوره دچار مشکل هستند مي تواند کمک کننده باشد. دوم، به کودکان نشان دهيد که از کدام فروشگاه مي خواهيد کوله پشتي، کتاب ها، و جعبه هاي غذا را خريداري کنيد بنابراين روال برنامه ريزي شده و مشخص است. مکانهايي که در آن کودکان تکاليف مدرسه شان را انجام مي دادند براي انجام تکاليف آينده آماده کنيد و براي ان قوانيني وضع کنيد.

بازگشت به مدرسه

سوم، در روز اول تمامي قسمت هاي مهم را با کودک برويد، از مدرسه بازديد کنيد معلم و مشاور مدرسه را نيز ملاقات کنيد. مسائل ناشناخته مي تواند باعث ايجاد اضطراب شود بنابراين اين کارهاي ساده براي کمک به آرامش عصبي کودک کمک کننده هستند. همچنين اگر کودک شما مسائل پزشکي يا اضطراب دارد و در اولين هفته ي تحصيلي به مشاوره نياز دارد مي تواند مفيد باشد.

چهارم، براي مراقبت هاي بعد از مدرسه و انجام تکاليف روال خاصي مشخص کنيد. مشخص بودن برنامه ها براي تسکين استرس هم براي شما و هم براي کودکتان مفيد مي باشد. پنجم، براي امادگي کودکتان براي روز اول مدرسه وسايل و يونيفرم او را از قبل خريداري کنيد. در آخر، اگر همه ي اين کارها را انجام داديد روز اول مدرسه کودکتان را به مدرسه ببريد. در اين صورت کودک شما احساس امنيت مي کند و براي اتفاقات غير منتظره اضطراب نخواهد داشت.

منبع:  مرکز مشاوره و روانشناسي ايران-بازگشت به مدرسه

داستان کودکانه در مورد بي نظمي که کودک شما يادبگيره نظم داشته باشه و اسباب بازي و وسايل در خانه رها نکنه.

يکي بود يکي نبود

يه پسر کوچولوي شيطوني بود به اسم نيما که هميشه  وقتي از مدرسه ميومد لباساش و روي تخت مينداخت و ميرفت جلوي تلويزيون فيلم ميديد و با اسباب بازي هاش بازي ميکرد.

مادر نيما هميشه بهش ميگفت که لباساش و مرتب کنه و اسباب بازي هاشو از وسط خونه جمع کنه تا خراب نشن.

ولي نيما به حرف مامانش گوش نميداد و هميشه همون جوري که جلو تلويزيون کارتون ميديد خوابش ميبرد و مامان و باباش وسايلش و جمع ميکردن.

تا يه روز نيما از مدرسه اومد و ناهارش تند تند خورد و رفت جلوي تلويزيون تا کارتون مورد علاقه اش رو ببينه و با ماشين هاش بازي کنه.

مامانش که خيلي خسته بود سمت اتاق خواب رفت و گفت نيما من ميرم يکم بخوابم يادت نره وسايلت رو جمع کني.

نيما هم مثل هميشه سرش رو ت داد ولي اصلا حواسش به حرف مامانش نبود.

چند ساعتي نگذشته بود که نيما يادش افتاد تکليف مدرسه اش رو انجام نداد و رفت اتاقش تا از تو کيفش تکليف هاش رو در بياره و انجام بده.

داستان کودکانه در مورد بي نظمي

مامانش که تازه بيدار شده بود و داشت از اتاق خواب درميومد.

پاش روي يکي از ماشين هاي مسابقه اي نيما رفت و ليز خورد و پاش محکم به ميز وسط خونه خورد و موقع افتادن سرش به زمين خورد نيما که از سر و صدا بيرون اومده بود با ديدن مامانش ترسيد و گريش گرفت از طرفي هم ميدونست که مامانش حسابي دعواش ميکنه چون به حرفش گوش نکرده بود.

منبع : مشاوره کودک و نوجوان- داستان کودکانه در مورد بي نظمي

داستان کوتاه در مورد راستگويي و صداقت براي کودکان فراهم شده است.

داستان پارميدا و نيکيتا 

يه روز جمعه پارميدا از خواب بيدار شد و ديد که مامانش داره حاضر ميشه، که به خونه مامان بزرگش بره.

پارميدا مي دونست خاله زري و دخترش نيکتا که هم سن پارميدا بود، هم احتمالا اونجا هستن. به همين خاطر سريع حاضر شد تا با مامانش دوتايي به خونه مادر بزرگش برن.

خونه مادربزرگ خيلي بزرگ بود و يک حياط باصفا داشت که بچه ها عاشق توپ بازي و دويدن اونجا بودن، مخصوصا روزهاي تعطيل که ميتونستن تا عصر اونجا بمونن و بازي کنن.

البته پارميدا اگه هر روز هم مي رفت خونه مادربزرگش سير نمي شد چون اونجا رو خيلي دوست داشت.

پارميدا سريع کفششو پوشيد و با مامانش سوار آژانس شدن و به خونه مادربزرگ  رفتن.

داستان کوتاه در مورد راستگويي و صداقت براي کودکان

وقتي رسيدن و در زدن نيکتا در رو باز کرد و يهو پريد تو بغل پارميدا.

مامان پارميدا هم نيکتا رو بوسيد و گفت چطوري تو گل دختر.

نيکتا بهشون سلام کرد و پيش مادربزرگ و خاله زري رفتن.

پارميدا به خاله و مادربزرگش سلام کرد و توپي رو که هميشه باهاش بازي ميکردن، برداشت و با نيکيتا به حياط رفتن تا باهم بازي کنن.

نيم ساعتي نگذشته بود که  پارميدا توپ رو به گلدون عتيقه مورد علاقه مادربزرگ که يادگار بابا بزرگ بود زد و اون رو شکست. مامان پارميدا سرش رو از پنجره حياط بيرون آورد و پرسيد صداي چي بود؟

نيکتا به پارميدا گفت حالا چيکار کنيم الان باهامون دعوا ميکنن و نميذارن ديگه بياييم خونه مامان بزرگ و بازي کنيم و مامان بزرگ خيلي خيلي ناراحت ميشه.

پس با هم ديگه گفتن که هيچ اتفاقي نيفتاده و با هم تصميم گرفتن گلدون شکسته رو ببرن و بذارن زير تخت چوبي بزرگي که توي حياط بود.

بعد از چند ساعت پارميدا و نيکتا که از بازي کردن خسته شده بودن، پيش مادر بزرگ رفتن تا براشون از سايت کودک و نوجوان قصه تعريف کنه.

خاله زري و مامان پارميدا هم بعد از درست کردن غذا، تصميم گرفتن تا حياط رو تميز کنن. مامان پارميدا موقع جارو زدن زير تخت، تيکه هاي گلدون و خاک و گل پژمرده رو ديد.

بالا اومد و بچه ها رو صدا زد و گفت بچه ها دوس دارم بهم راستشو بگيد.

منبع :سايت کودک و نوجوان-داستان کوتاه در مورد راستگويي و صداقت براي کودکان

بچه ها در دومين دهه ي زندگيشان بلوغ را تجربه مي‌کنند.

بلوغ مرحله اي هست که در آن کودک از نابالغي فيزيکي به توانايي توليد مثل دست پيدا مي‌ کند

يکي از نشانه هاي قابل رويت بلوغ رشد سريع و ناگهاني  قد و قواره کودک است.

دختران رشد سينه و بزرگ شدن باسن را تجربه مي کنند. پسران لاغر و عضله دار شده و به خوبي قدرتمند مي‌شوند. غدد تغيير مي کنند و دختران اولين قاعدگي و  دوران حيض خود را تجربه مي‌کنند.

براي مطالعه بيشتر:

نگاهي بر تغييرات دوران بلوغ

انواع بلوغ در نوجوانان

پاسخ هاي رواني نسبت به بلوغ:

اينکه بچه ها نسبت به تغييرات بدن و ذهن هايشان واکنش هايي نشان ميدهند به  رفتار و عقايد اطرافيانشان بسيار وابسته است.

وقتي براي آمادگي در برابر اين تغييرات تلاشي صورت گرفته کودک رفتار مثبت در اين دوره نشان مي دهد.

رشد قسمت هاي چربي دار بدن براي دختران تجربه خوشايندي نيست.

به طور ميانگين دختران 10 کيلوگرم در دوران بلوغ چاق مي‌شوند و اين  ذهنيت از طريق رسانه ها و ساير ارکان اجتماعي وجود دارد که لاغر بودن زيباست.

زماني که دختران نوجوان متوجه مي شوند که به دوران لاغري قبل از بلوغ بر نمي گردند ممکن است احساس پريشاني کنند.  اين پريشاني مي تواند باعث نيتي آنها در مورد اندام جديد نگي باشد.

علاوه بر  رسانه ها  دوستان، خانواده ها و  رفتار همکلاسي  ها نسبت به تغيير بدن مي تواند روي رفتار آنها تاثير بگذارد.

نتيجه مثبت بلوغ زود رس:

در دختران بلوغ زود رس باعث افزايش محبوبيت آنها در جذابيت جنسي مي شود، همينطور پسراني که بلوغ

جنسي زودرس دارند از لحاظ فيزيکي و عضلاني نيز وضعيت بالعانه تري را پيدا مي کنند.

نتيجه منفي بلوغ زود رس:

اين تغييرات زودهنگام نتيجه هاي منفي اي نيز در پي دارد:

دختران آشفته رفتار  ميکنند و خميده راه مي روند تا بدنشان را پنهان کنند. اغلب ممکن است بدن فربه تري نسبت به همسالان داشته و از اندام خود در مقايسه با ديگر هم سالان ناراضي باشند. همچنين تغيرات زود هنگام در دختران خطر داشتن  ميل رابطه ي جنسي زود هنگام را در آنها در بر خواهد داشت.

اين تغيرات زود هنگام ممکن است به افت تحصيلي.رفتارهاي بد، اعتياد داشتن به مواد و الکل و ي منجر شود. البته بايد توجه داشت که اين مسئله در تمامي دختران و پسران با بلوغ زودرس يکسان نخواهد بود و بهر حال آموزش هاي والدين، ميزان اعتماد به نفس کودکان و خرده فرهنگ هاي حاکم هگي تاثير گذار خواهند بود.

منبع  : کودک و نوجوان-نکاتي در مورد بلوغ زودرس و ديررس

ويژگي هاي مربوط به ناتوانايي هاي يادگيري که ممکن است در يک وضعيت ساده و قابل تشخيص مخفي شده باشند

در اغلب مواقع، معلمان اولين کساني هستند که متوجه اختلال يادگيري کودکان مي شوند.

در برخي مواقع به راحتي مي توان علائم را متوجه شد – براي مثال، کودکي که در خواندن پيشرفت ندارد.

يا يک کودکي که با وجود تلاش هايي که انجام مي دهد، نمي تواند بر اساس جدول زماني پيشرفت کند.

ولي علائم موجود همواره مشخص نمي باشند و اکثر کودکان به دليل مشکل داشتن با مواردي که براي ساير کودکان آسان مي باشد، خجالت مي کشند و به همين دليل سعي مي کنند که مشکلاتشان را مخفي نگه دارند.

در اينجا يک سري از نشانه هاي مربوط به اختلال هاي يادگيري غير مشهود در کودکان بيان مي شوند که در کلاس درس وجود دارند.

استفاده نکردن کامل از توانايي ها

در صورتي که شما متوجه شويد که يک کودک مي تواند در درس هايش موفق شود، ولي موفق نمي شود

– چه در يک درس خاص و چه در کل عملکرد مدرسه اي خودش – اين وضعيت مي تواند نشان دهنده يک اختلال يادگيري باشد.

اين مورد در اغلب مواقع به عنوان يک تفاوت مابين توانايي و استعداد تعريف مي شود.

در واقع يک شکافي است که بين مواردي که به نظر مي رسد کودک مي تواند قادر به انجام دادن آن باشد و مواردي که در واقعيت قادر به انجام دادن آن مي باشد، وجود دارد.

چند مثال در رابطه با نحوه بروز اين شکاف در کلاس درس عبارتند از:

يک دانش آموزي که مقاله هاي قابل توجهي مي نويسد، ولي يک سري مشکلات جدي در انجام دادن تکاليف مبنايي و ساده رياضياتي دارد، يا بالعکس.

يک کودکي که عملکرد فوق العاده اي در پاسخ دادن به سوالات مطرح شده در کلاس درس دارد، ولي نمي تواند در امتحان کتبي نمره مناسبي به دست بياورد.

يک دانش آموزش که هوش وي به صورت شخصي مشخص مي باشد، ولي اين هوش در کارت گزارش وي مشاهده نمي شود.

نداشتن سخت کوشي کافي

کودکاني که عملکردشان در مدرسه مطابق با انتظار نمي باشد، ممکن است که تنبل به نظر برسند يا اينگونه به نظر برسد که از خودشان کار نمي کشند، در حالي که ممکن است در واقعيت آنها داراي يک اختلال يادگيري باشند.

در رابطه با افراد بالغي که در آنها اختلال يادگيري وجود دارد، قبل از تشخيص اين اختلال در آنها، به آنها گفته مي شد که به اندازه کافي تلاش نمي کنند.

منبع  : کودک و نوجوان-شناخت اختلال يادگيري در کلاس درس

با بيزاري نوجوانان از مدرسه رفتن چه کنيم؟

آيا نوجوان شما مدام مي گويد که از مدرسه رفتن متنفر است؟

آيا در مورد معلم ها، همکلاسي ها و بي فايده بودن درس ها غر مي زند؟

آيا افرادي که در مدرسه هستند را دورو مي داند، و نمي‌تواند دوست خوب پيدا کند؟ اگر اينچنين است، به عنوان والدين احساس نگراني و خستگي داريد. شما مي خواهيد که به فرزند خود کمک کنيد، اما هر چقدر سعي مي‌کنيد موفق نمي شويد.

در مورد بيزاري نوجوانان از مدرسه نگران نباشيد!

کساني که با نوجوانان کار کرده اند حتما مي دانند که تنفر از مدرسه در اين سن طبيعي است.

با اينحال، موضوعي است که بايد مورد توجه قرار بگيرد. راهبردهاي کاربردي بسياري وجود دارند، که مي توانيد در اين موقعيت استفاده کنيد. در اين مقاله 15 روش براي شما در اين موقعيت ارائه شده اند.

تصور نکنيد نوجوان لجباز شده يا سرکشي مي کند.

از زماني که کودکان وراد دوره نوجواني مي شوند، به دنبال خودمختاري هستند. آنها همچنين در حال شکل دهي هويت خود هستند، و در کنار همه اينها مغز و بدن به سمت تغييرات شگرف مي روند.

به همين دليل است که رفتارهاي نوجوان سرکشانه مي شوند.

اما تصور نکنيد که اين تنها دليل است که نوجوان را از مدرسه رفتن متنفر مي کند. اکثر اوقات، موضوعات ديگري نيز درگير هستند، مانند احساس سرکوب شدن، مشکل با انجام تکاليف مدرسه، زورگويي از سوي بچه هاي ديگر، و ترس از امتحان.

با بيزاري نوجوانان از مدرسه رفتن چه کنيم؟

به اين فکر کنيد که چه عاملي باعث شده نوجوان اين حس را داشته باشد؟

اين سوالات را از خود بپرسيد؟

آيا مدام به نوجوان خود غر مي زنم؟

آيا هميشه در مورد مسائل مدرسه با او صحبت مي کنم؟

آيا سرگرمي هاي کودک را هدر دادن وقت مي دانم؟

آيا نوجوانم را با دوستانش، خواهربرادرها يا بچه هاي فاميل مقايسه مي کنم؟

آيا من تاکيد بيش از حد روي انجام تکاليف مدرسه داشته ام؟

آيا بدون سوال کردن از نوجوان او را در کلاسي ثبت نام کرده ام؟

هيچ کدام از دلايل بالا به تنهايي عامل ايجاد نفرت از مدرسه در کودک نيستند.

اما در ترکيب با يکديگر، احتمالا باعث اختلاف شديد بين شما و نوجوان خواهند شد. که در طول زمان، با نفرت از مدرسه متداعي مي شوند.

هنگام گوش دادن به نوجوان از تکنيک هاي گوش دادن فعال استفاده کنيد.

زماني که با نوجوان خود درباره علت تنفر از مدرسه صحبت مي کنيد، از تکنيک هاي گوش دادن فعال استفاده کنيد:

به نوجوان خود توجه کامل نشان دهيد

زمان گوش دادن به کودک چند کار را همزمان انجام ندهيد.

زمان حرف زدن نوجوان وسط حرف او نپريد.

نوجوان را تشويق کنيد به صحبت کردن ادامه دهد مثلا با گفتن : “خب” ” ادامه بده” و …

با نوجوان خود همدلي کنيد

به دنبال اين باشيد که احساسش را بفهميد

قضاوت نکنيد

مسئله را اخلاقي نکنيد.

تا انجا که ممکن است نصيحت ناخواسته نکنيد.

به طور معمول آنچه که تصور مي کنيد نوجوان مي گويد را انعکاس دهيد، مثلا بگوييد: به نظر مي رسه معلمت رياضي رو خوب توضيح نداده بخاطر همين از رياضي بدت مياد.

با استفاده از تکنيک گوش دادن فعال، نوجوان با احتمال بيشتري مشکلاتش را به شما مي گويد.

منبع  : کودک و نوجوان-با بيزاري نوجوانان از مدرسه رفتن چه کنيم؟

6روش براي اينکه بچه هاي شما در مورد مدرسه هيجان زده نگه داشته شوند.

اين يک واقعيت است: بچه هايي که در مورد يادگيري هيجان زده مي شوند، در مدرسه و در زندگي بهتر عمل مي کنند. يکي از بهترين هدايايي که ما مي توانيم به بچه هايمان دهيم، اين است که آن ها را در مورد همه ي آنچه که مدرسه ارائه مي دهد، مشتاق کنيم.

به ياد داشته باشيد: هر کودک براي يادگيري متولد مي شود. در مورد همه چيزهايي که نوزاد در چند سال اول مي آموزد فکر کنيد:

چگونه نيازهاي آدم بزرگ ها را برآورده کند؛ چگونه راه رفتن و صحبت کردن، لبخند زدن و اخم کردن؛ خواب شب و بازي در طول روز را انجام دهد. چگونه دست بزند و بازي کند، خود را تغذيه کند، و هر دو اين ها را با ديگران انجام دهد. زماني که کودک 4 يا 5 ساله باشد، بيشتر آنها رنگ ها و اعداد را مي دانند، اينکه چگونه سه چرخه سواري کند و چگونه اسباب بازي هاي پيچيده را دستکاري کند و با افراد به همان اندازه پيچيده سروکله بزند. اگر بيش از يک زبان در خانه استفاده شود، کودکان زير 10 سال مي توانند ياد بگيرند که همه آنها را مانند زبان مادري صحبت کنند.

براي يک کودک، هر روز تعداد زيادي از چيزهاي جديد پر مي شود و او از آن ها ياد مي گيرد. چه تنها باشد و چه با او بد رفتار شود، هر روز او با يادگيري پر شده است. هر روز او با شادي در مورد موفقيت هاي جديد طي مي شود. کودک کوچکي که مصمم است در مورد کاري موفق شود  را ببينيد و برايتان درسي است که تسليم نشويد. ما والدين نياز نيست به بچه ها ياد دهيم که عاشق يادگرفتن  شوند. ما فقط بايد مطمئن شويم که عشق به يادگيري در آن ها له نشود.

چگونه عشق به يادگيري را زنده نگه داريم:

خودتان را دوست داشته باشيد: همانند چيزهاي ديگر، عشق به يادگيري نيز چيزي است که بچه هاي ما با هوايي که در خانه نفس مي کشند، آن را ياد مي گيرند. اگر دوست داريد چيزهاي جديد ياد بگيريد، اگر دوست داريد مشکلات را حل کنيد، اگر دوست داريد مهارت هاي خود را تمرين کنيد تا زماني که در آن حرفه اي شويد، بچه هاي شما نيز همانطور خواهند بود.

شور و شوق شما براي گسترش دانش خود و مواجه با چالش ها مسري است. در مورد اکتشافات جديد مشتاق باشيد. وقتي که چيزي را که دشوار است انجام مي دهيد، داستانهايي را در مورد آن به اشتراک بگذاريد. اجازه دهيد بچه هاي شما  تلاش هاي تان براي تعمير يا ايجاد چيزي و احساس رضايت شما هنگام دستيابي به آن را ببينند.

زماني را با بچه هاي خود صرف کشف چيزهاي جديد کنيد: بچه ها به طور طبيعي کنجکاو هستند. اين کنجکاوي را از طريق کنجکاوي خودتان پرورش دهيد. در مورد چگونگي کارها با صداي بلند صحبت کنيد. سوالات بچه ها را به طور جدي در نظر بگيريد.

سوالات خود را با گرفتن اطلاعات از اينترنت و جستجوي آن در کتاب ها پاسخ دهيد. برنامه هاي طبيعت و علم را با هم ببينيد و درباره آنچه که از آن ها آموخته ايد صحبت کنيد.

آزمايش هاي ساده در خانه انجام دهيد. اينترنت پر از پروژه هاي سرگرم کننده و تعجب آور خانگي است که  همه چيز را از چگونگي کار کردن آتشفشان تا چگونگي يادگيري شيمي از طريق پخت و پز نشان مي دهد. يک يا دو ساعت ايجاد چيزها و مطالعه در کنار هم در آخر هفته ها، لذت بردن از يادگيري را زنده نگه مي دارد.

منبع  : کودک و نوجوان-ايجاد اشتياق در بچه ها براي مدرسه رفتن

اينکه نوجوانان چرا و به چه علت به بازي هاي انلاين معتاد مي شوند مسئله مهميست و يکي از مشکلات اساسي والدين مي باشد. به همين دليل ضروري است که والدين ياد بگيرند که چگونه با بازي کردن زياد نوجوان روبرو شوند. مطالعه ي اين پست شروع خوبي براي والديني است که فرزند نوجوان آنها به بازي هاي آنلاين علاقه ي زيادي نشان مي دهند.

اجازه دهيد پيش از آنکه به ادامه ي اين بحث بپردازم، از همين ابتدا بگويم که بازي هاي آنلاين بسيار جالب و مهيج هستند، و از اين پست نبايد اين گونه استنباط شود که اين بازي ها ذاتا تفريحي ناسالم هستند. اما در هر کاري بايد اعتدال رعايت شود.

پس ما به عنوان والدين نوجوان، بايد چگونه با اين مسئله مواجه شويم؟

مشاهده رفتارهاي نوجوان

براي شروع بهتر است ابتدا علايم خطر را بشناسيم. هزاران علامت خطر احتمالي وجود دارند، که در زير به برخي از آنها اشاره مي شود:

هنگامي که آنلاين هستند، متوجه گذر زمان نمي شوند

مشکل داشتن در تمام کردن تکاليف مدرسه يا مسئوليت ها و کارهايي که درخانه به او محول مي شود

افت تحصيلي در نتيجه ي انجام ندادن درست تکاليف مدرسه

فاصله گرفتن و کاهش تعامل با خانواده و دوستان

عصبانيت زياد هنگام قطع دسترسي او به اينترنت

بي رغبتي به غذا خوردن و خارج شدن از اتاق خواب يا مطالعه ( عدم تمايل به فاصله گرفتن از کامپيوتر يا کنسول بازي)

بي ميلي به تعامل با اعضاي خانواده پس از بازگشت از مدرسه يا هنگام شام خوردن و ديگر موقعيت ها که خانواده دور هم جمع مي شوند

علايم بيماري جسمي مانند ميگرن، افزايش وزن، خشکي چشم ها، کاهش ديد، و مشکل خواب.

واکنش در مقابل بازي کردن نوجوان

اگر اين احتمال را مي دهيد که نوجوان شما بيش از حد به بازي هاي آنلاين وابسته شده است، راهکار هاي زير مي توانند به شما در تغيير برنامه ي آنها و راهنمايي آنها براي متعادل تر کردن ميزان توجه به بازيهاي آنلاين کمک کنند:

آنها را به انجام ديگر تفريحات و فعاليت هاي اجتماعي تشويق کنيد: فرزند نوجوان خود را از صفحه ي نمايش کامپيوتر دور کرده و آنها را به سمت ديگر تفريحات و فعاليت ها راهنمايي کنيد، مانند ورزش هاي تيمي و گردهمايي هاي سالم دوستانه.

برروي استفاده ي آنها از کامپيوتر نظارت کنيد: کامپيوتر را در مکاني از خانه قرار دهيد که روي آن ديد داشته باشيد و بتوانيد فعاليت هاي فرزند خود را در محيط آنلاين زير نظر داشته باشيد، و زمان آنلاين بودن آنها را محدود کنيد. اين کار زماني موثرتر واقع خواهد شد که خود شما نيز به عنوان والدين از اين قاعده پيروي کنيد. اگر شما نمي توانيد از محيط آنلاين فاصله بگيريد، احتمالا فرزند شما نيز نخواهد توانست.

با فرزند خود در مورد دلايل ريشه اي اين مشکل صحبت کنيد: استفاده ي وسواسي و بدون برنامه از کامپيوتر مي تواند علامتي حاکي از وجود مشکل مهمتري باشد. آيا اين احتمال وجود دارد که فرزند نوجوان شما از مشکلي عميقتر رنج ببرد؟ آيا اخيرا در زندگي شما تغيير بزرگي مانند طلاق يا تغيير محل زندگي اتفاق افتاده که موجب ايجاد استرس در او شده است؟

منبع  : کودک و نوجوان-مواجهه ي درست با بازي هاي آنلاين نوجوانان

نحوه لذت بردن از مطالعه – چگونه از درس خواندن لذت ببريم؟

در صورتي که مطالعه براي شما خسته کننده و مشکل باشد، چرا آن را به يک مورد سرگرم کننده و لذت بخش تبديل نمي کنيد؟

يک سري روش هايي براي لذت بردن از مطالعه وجود دارند که از تغيير محيط تان به يک فضاي مناسب تر تا بهبود تمرکز شما، متغير مي باشند.

مطالعه کردن به تنهايي – بخش اول

1. نرم افزار يادگيري تعاملي را امتحان کنيد.

شما مي توانيد از اين ابزارها براي لذت بردن از مطالعه استفاده کنيد و مطالعه را به يک بازي تبديل کنيد.

در صورتي که شما يک گوشي هوشمند يا کامپيوتر نداشته باشيد، مي توانيد يک بردار، خواهر / والدين / سرپرستان بزگتري داشته باشيد که با استفاده از گوشي يا کامپيوتر آنها اين بازي را انجام دهيد.

2. از موسيقي استفاده کنيد.

موسيقي هايي گوش کنيد که داراي آهنگ هاي جذاب و آرامش بخشي باشند.

هيچ وقت از موسيقي ها يا صداهايي که شعر دارند، استفاده نکنيد؛ آنها منجر به پرت شدن توجه تان خواهند شد و ذهن شما را از مطالعه دور خواهند کرد (مگر اينکه شما بتوانيد به شعر ها بي توجه باشيد).

برخي از انواع موسيقي هاي الکترونيکي، همانند پاپ و جاز، براي اين منظور کاربرد زيادي دارند.

لذت بردن از مطالعه

لذت بردن از مطالعه

در صورتي که موسيقي دوست نداشته باشيد، مي تواند به صحنه هاي مورد علاقه تان در کتاب يا فيلمي نگاه کنيد که دوستش داريد.

3. خوراک هاي مختصرتان را در نزديکي تان نگه داريد.

يک سري خوراکي هاي سالمي در کنارتان قرار دهيد که يواش يواش در طول مطالعه بخوريد.

به خودتان اجازه بدهيد که يک مقدار کوچکي از اين خوراکي را بخوريد  و بعد از آن، از مطالعه لذت بخش استفاده کنيد.

همچنين در صورتي که شما در حين شلوغ بودن کامل برنامه تان، از اين خوراکي ها به عنوان يک وعده غذاي استفاده کنيد، اين روش يک روش موثري خواهد بود.

يک بسته بسيار بزرگ از چيپز را نداشته باشد – سعي کنيد که يک چپيز ساده اي همانند چيپز سيب يا موز داشته باشيد.

ويتامين B يک مورد فوق العاده اي مي باشد، ولي در برخي مواقع استفاده از يک آب نبات ترد و شکننده مناسب مي باشد، چرا که هيچ نيازي نداريد که به آن توجه کنيد.

يک مورد ديگر عبارت از اين است که استفاده از موارد ديگري همراه با ويتامين هاي B، همانند آجيل ها، براي مطالعه مناسب مي باشند، چرا که ويتامين هاي B کارکرد مناسبي در سرگرم کردن ذهن دارند.

محل مطالعه خودتان را با يک مورد لذت بخش، همانند پست کارت ها، وسايل قشنگ، مجسمه ها، ياد داشت هاي دوستانتان و ساير موارد پر کنيد.

حتي محل هايي که برخي مواقع در آنجا حضور داريد هم مي توانند با استفاده از وسايل و لوازم کوچکي که در يک جعبه قابل حمل قرار داده ايد، تزيين شود.

منبع  : کانون مشاوران ايران-نحوه لذت بردن از مطالعه – چگونه از درس خواندن لذت ببريم؟

در سال 1972 ميلادي جسي برنارد جامعه شناس با اظهار اين مساله که ازدواج براي ن و مردان متفاوت است، و اينکه ازدواج مردها بهتر است، سر و صداي زيادي کرد. اکنون بعد از حدود 45 سال هنوز هم بخشي از عقل متعارف ما باور دارد که ن دوران مجردي را بهتر ميگذرانند حال آنکه مردان در وقت تأهل اوضاعشان بهتر است.

اما نکته بحث برانگيز ديگري نيز مطرح است، چيزي که بيشتر مورد پذيرش مي باشد: فردي که مدعي است ازدواج کردن براي هرکس بهتر است زيرا که مردم را شادتر و سالمتر و در ارتباط بيشتر باهم ديگر ميسازد، و حتي طول عمرشان را بيشتر ميکند. بيشتر دو دهه ي گذشته را صرف اين کرده ام که نشان دهم اين ادعاها به طور برجسته اي اغراق آميز يا آشکارا غلط هستند. وليکن سازمانهاي قدرتمندي وجود دارد که طرفدار ازدواج (يعني ازدواج قراردادي مرسوم) هستند و بر هميشگي کردن اسطوره ي تاثير دگرگون کنندهوي شويي براي هردوي ن و مردان سرمايه گذاري کرده و بسيار هم موفق بوده اند.

از زماني که برنارد کتابش را منتشر کرد، اگر نه به دهها هزار، به هزاران نسخه ي مطالعاتي درباره ازدواج رسيده است. براي اينکه بطور قطعي بدانيم تحقيق در مورد تفاوت جنسيتها چه ميگويد، لازم است نگاهي به فراتحليل ها بيندازيم –يک جور مطالعه مروري که نتايجِ هر مطالعه ي مربوط را که تاکنون انجام شده به شکل آماري ترکيب ميکند. چنين بازبينيِ به روزي وجود ندارد، و حتي اگر وجود داشت، مشکلاتي مي داشت، زيرا بسياري از مطالعات عميقا به آن خدشه وارد ميکنند.

آنچه اينجا پيشنهاد ميشود تنها يک نمونه از آن چيزي است که برخي تحقيقات نشان ميدهد. فراموش نکنيد که نتايج مطالعات، هميشه بينابين است، و تجارب همه کس را در نظر نميگيرد. استنتاجات من بيش از آنکه قطعي فرض شوند، بايد به عنوان پيشنهاد فرض شوند.

ن و ازدواج: آنها فقط براي اين نيستند که ازدواج کنند

برخي از مهم ترين مطالعات و بازبيني ها هيچ تفاوت مبتني بر جنسيت را نيافته است، و هنگام وجود تفاوت، ظاهرا بيشتر، زنها هستند که با ازدواج از خواب غفلت بيدار ميشوند.

يک نمونه از تحقيق که هيچ تفاوت جنسيتي نيافته است، مطالعه ي اندازه گيري طول عمر بوده است که تاکنون از 1912 ادامه داشته است. نتايج نشان ميدهد که مردمي که طول عمر دراز داشتند کساني بودند که مجرد ماندند و نيز کساني که متأهل ماندند. افراد مطلقه، همچنين آنها که طلاق گرفته و سپس مجددا ازدواج کردند، زندگي کوتاهتري داشتند. آنچه اهميت داشت سازگاري بود، نه وضع مربوط به شويي، و در اين بين، هيچ تفاوت جنسيتي وجود نداشت.

نوع ديگري تحقيق که در آن، حکم ن و مردان در موردش يکسان است مطالعاتي است که افراد يکساني را در طول زمان دنبال مي کند به طوريکه از تجرد به تأهل مي روند. بازبينيِ تا از اينگونه مطالعات دريافته است که افراد اساساً بعد از اينکه ازدواج کردند خوشحال تر نمي شوند. در بهترين حالت، آنها در زمانهاي نزديک به عروسي خود تنها کمي خرسندتر ميشوند؛ پس از آن به احساس زمان مجردي خود برميگردند و به همان اندازه ي سابق احساس خشنودي (يا ناخشنودي) ميکنند. اين الگو در مورد ن و مردان مثل هم است.

منبع:  مرکز مشاوره ستاره ايرانيان-آيا درست است که ن مجرد، و مردان متأهل بهتر عمل ميکنند؟

مقاله کنترل خشم:اشخاص زيادي هستند که براي يک لحظه از غفلت .

و از دست دادن کنترل، به خود و بستگان خود پشيمان شده اند.

کنترل خشم يکي از نيازهاي اصلي انسان است.مقاله کنترل خشم

و هر کس بايد اين توانايي را بدست آورد، اما چگونه؟

مقاله کنترل خشم را دنبال کنيد تا راهکارهاي ان را بياموزيد.

تاکنون، شما بايد افرادي را که چيزي در خشم مي گويند .

ببينند و سپس از ديگران عذرخواهي مي کنند.

اما ما نبايد هرگز فراموش نکنيم که کلمه اي که يکبار گفته شد .

يا يک بار انجام شد نمي تواند برگردد و گفته شده است.

اساس مقاله کنترل خشم

بنابراين، اين مسئله از اهميت بسيار برخوردار است .

که ما بايد راه هايي براي کنترل خشم خود را براي حفظ امنيت خودمان از موقعيت هاي ناخوشايند ياد بگيريم.

چگونه مي توان کنترل خشم را انجام داد؟مقاله کنترل خشم

در اينجا ساده ترين و موثرترين راه براي کنترل خشم است.

ريتم تنفس خود را تغيير دهيد و احساسات مختلفي را تجربه کنيد:

به ياد داشته باشيد، شما نمي خواهيد نفس عميق بکشيد، اما ريتم خود را تغيير دهيد.

بهتر است اين توضيح را به طور دقيق توضيح دهيد، هر احساس ريتم تنفسي خود را دارد.

اين به اين معني است که ريتم تنفس شما در شادي و غم متفاوت است.

با همان ريتم در آرامش کنترل روي خشم به وجود مي آيد.

مرکز ” مشاوره ستاره ايرانيان” تنها کلينيک شبانه روزي تخصصي و روانشناسي در ايران.

منبع:  مرکز مشاوره ستاره ايرانيان-مقاله کنترل خشم

بسياري از افراد به دنبال مشاوره تحصيلي رايگان براي فرزند خود هستند لذا ما در اين بحث به نکاتي مهم پيرامون تشويق کودکان به درس خواندن مي پردازيم.

هر روز از فرزند خود بپرسيد چه کاري بايد انجام دهد.

يک محفل آرام را براي او فراهم کنيد.

براي اکثر والدين، فرستادن بچه ها به مدرسه، کار مشکلي است.

هدف آنها اين است که فرزندان خود را بسازند، هر دو کودکان و نوجوانان در مدرسه احساس امنيت و راحتي مي کنند و درس هاي خوبي مي گيرند.

اغلب والدين از معلم و مدرسه فرزندشان جدا شده اند.

به نظر مي رسد که وقتي والدين در مدرسه شرکت نمي کنند، والدين مسئوليت فرزندان خود را احساس نمي کنند و در اين زمان آنها فرزندان خود را به دست غريبه ها مي دهند.

اگر والدين نقش فعال تري ايفا کنند، نه تنها کودکان را تشويق به تحصيل مي کنند بلکه علاقه خود را نيز افزايش مي دهند.

در اين مورد، والدين نقش مهمي در تجربه تحصيلي فرزندشان ايفا مي کنند و در عين حال ارتباط خوبي با معلمان ايجاد مي کنند.

اما يک سوال:

اگر مدرسه از جايگاه بالايي برخوردار باشد، نقش والدين چيست؟

والدين نبايد اهميت نقش خود و همچنين مدرسه را ناديده بگيرند.

آنها همچنين بايد اطمينان لازم را داشته باشند تا در صورت وم خودشان عمل کنند.

ويژگي هاي رشدي کودکان نابينا

ويژگي هاي رشدي کودکان نابينا

0 ديدگاه/نوامبر 4, 2020

ادامه مطلب

 براي ايجاد ارتباط قوي با مدرسه، توصيه هاي زير را در نظر بگيريد:

تعيين زمان خاصي براي رفتن به رختخواب در فرزندان

در شب، کودکان را به رخت خواب ببريد زيرا کودکان قبل از رفتن به مدرسه بايد آمادگي کامل داشته باشند و اين مسئوليت والدين آنها است.

وداع کوتاه

صبح از خانه بيرون برويد تا بچه ها را در راه مدرسه همراهي کنيد.

هنگام جدا شدن، کودک را در آغوش گرفته و ببوسيد و بلافاصله به مدرسه بفرستيد.

اغلب کودکان از دوري هاي طولاني مدت ناراحت مي شوند.

نگران نباشيد: معلمان مي دانند که چگونه کودکان را آرام کنند.

به ياد داشته باشيد که کودکان پس از جدا شدن از والدين، به ندرت گريه مي کنند.

منبع:مرکز مشاوره و روانشناسي مشاورانه-جديدترين و معتبرترين راه ايجاد ارتباط با مدرسه کودکان

آموزش دوستيابي در مدرسه، راهکارهايي براي والدين و مربيان

روش هاي آموزشي دوستيابي در مدرسه به چه شکل مي باشند؟ يکي از مهم ترين موضوعات در فرايند اجتماعي شدن به ويژه در سنين دبستان، دوستيابي مي باشد، بسياري از کودکان زماني که مي خواهند گفتگويي را آغاز کنند و يا رابطه دوستي با همسالان خود برقرار کنند با مشکلاتي برخوردار مي شوند.

اين موضوع مي تواند نشان دهنده اختلالاتي در کودکان مانند افسردگي و اوتيسم باشد و نگراني هاي زيادي را براي والدين ايجاد مي کند، همچنين در بعضي مواقع عدم توانايي در دوستيابي مي تواند به خاطر عدم آموزش کافي توسط والدين باشد. براي اين که کودک با مهارت هاي دوستيابي آشنا شوند مي توانيد از مشاوران ومتخصصاني که در اين زمينه اطلاعات کافي دارند کمک بگيريد و اگر کودک شما مشکلاتي در اين زمينه تجربه مي کند در ادامه اين مقاله توضيحاتي در مورد آموزش دوستيابي بيان شده است که مطالعه آن مي تواند براي شما مفيد باشد.

آموزش دوست يابي در مدرسه براي کودکان چه اهميتي دارد؟

يکي از راه هاي افزايش مهارت هاي اجتماعي دوستيابي و برقراري روابط دوستانه با ديگران مي باشد که از زمان کودکي آغاز مي شود و با توجه به اين که اجتماعي بودن يکي از ويژگي هاي مهم و اصلي براي هر انساني مي باشد و نحوه شکل گيري آن بر روي مسائلي که در سنين بالاتر به وجود مي آيد اثر مي گذارد.

زماني که کودک مهارت هاي لازم براي دوستيابي و برقراري ارتباط با ديگران و روابط اجتماعي را ياد بگيرد در اين هنگام به راحتي ديگران را به سمت خود جذب مي کند و با وجود دوستان زندگي اش رنگ و بوي تازه اي به خود مي گيرد.

همچنين تجربياتي که کودک در مدرسه و هنگام برقراري رابطه دوستانه به دست مي آورد به او کمک مي کنند تا حد زيادي اعتماد به نفس او افزايش يابد و با توجه به اين که کمبود اعتماد به نفس در بسياري از اختلالات رواني دخيل مي باشد مي توان به نقش و اهميت دوستيابي در کودکان پي برد.

اگر کودک در دوستيابي و برقراري ارتباط در مدرسه ناتوان باشد در اين صورت آسيب هاي زيادي براي او به وجود خواهد آمد به عنوان مثال کودکاني که روابط اجتماعي محدودي دارند استرس و اضطراب زيادي را تجربه مي کنند و دچار افت تحصيلي خواهند شد به همين دليل دوستيابي بسيار اهميت دارد و بايد آموزش آن در اولويت مدرسه و والدين قرار گيرد.

منبع:مرکز مشاوره و روانشناسي مشاورانه-آموزش دوستيابي در مدرسه | راهکارهايي عالي براي والدين و مربيان

فزايش تمرکز در کودکان، راه هاي افزايش تمرکز هنگام درس خواندن

بسياري از والدين در جلسات مشاوره از متخصصين مي پرسند که چطور حافظه فرزندمان را تقويت کنيم و باعث افزايش تمرکز او شويم. زماني که کودکتان شما را کلافه کرده است و بسيار زياد جست و خيز مي کند و هنگامي که با او صحبت مي کنيد به حرف هاي شما توجه نمي کند و تکاليف مدرسه اش را به درستي و به طور کامل انجام نمي دهد و وسايلش را در مدرسه و هر جاي ديگر جا مي گذارد و نمي تواند نظم را رعايت کند.

تحمل رعايت نوبت در بازي ها و فعاليت هاي گروهي را ندارد  و کاري را شروع کرده و نصفه کاره رها مي کند به اين معناست که او با مشکلاتي نظير توجه و تمرکز رو به رو مي باشد و شما بايد سعي کنيد راه حلي را بيابيد که باعث افزايش تمرکز و توجه او شود، در ادامه اين مقاله به بررسي اين موضوع مي پردازيم و از نظر روانشناسي آن را مورد بررسي قرار مي دهيم پس مطالب اين مقاله را تا انتها مورد مطالعه قرار دهيد.

 روش هاي افزايش تمرکز در کودکان

مشکل تمرکز به دلايل مختلفي در ميان کودکان به وجود مي آيد، يکي از شناخته ترين دلايل آن بيماري بيش فعالي و نقص توجه مي باشد کودکاني که به بيماري بيش فعالي دچار مي شوند معمولا در کنار مشکلات تمرکز  فعاليت بسياري دارند که اين فعاليت ها نسبت به همسالان خودشان طبيعي نيست البته احتمال دارد که کودک به اختلال نقص توجه دچار شود و با مشکلاتي رو به رو شود که در اين صورت نشانه ها و علائم بيش فعالي در آن نمود ندارد.

بايد اين نکته را در نظر بگيريد که کودکي که دچار مشکلات توجه مي شود حتما بيش فعال نمي باشد و احتمال دارد مشکل اصلي کودک در توجه و تمرکز او نباشد بلکه به خاطر استرس و اضطراب و حالت هاي رواني، اختلالاتي در او به وجود آمده باشد که بر روي تمرکز او اثر گذاشته است اين مسئله در کودکاني که سن کمي دارند و دبستاني هستند بسيار ديده مي شود.

هم چنين دانش آموزاني که فشار زيادي را بايد تحمل کنند، والدينشان با آن ها رفتارهاي سخت گيرانه دارند يا به دلايل مختلفي در مدرسه دچار اضطراب و استرس هستند در اين صورت نمي توانند عملکرد طبيعي خودشان را حفظ کنند و در بسياري از موارد با مشکلات حافظه و دشواري هايي در توجه دچار مي شوند که در اين خصوص بهتر است از روانشناس متخصص در حوزه کودک کمک بگيرند تا راهنمايي هاي لازم را در اختيار آن ها قرار دهند.

آيا براي افزايش تمرکز و توجه کودک بايد داروي ريتالين مصرف کند؟

بسياري از والدين بر روي داروهايي که به فرزندشان مي دهند بسيار حساس هستند اين حساسيت آن ها تا حدي به جا مي باشد زيرا اگر کودک داروي اشتباهي استفاده کند بر روي ذهن و روند رشدي او تاثير منفي مي گذارد و بايد به اين نکته توجه کنيد که هر مشکل توجيهي نيازمند مصرف ريتالين نمي باشد اين دارو تنها زماني که بيش فعالي کودک تشخيص داده شود مورد تجويز قرار مي گيرد و در صورتي که کودک غير بيش فعال آن را استفاده کند اثرات مخربي بر روي او خواهد داشت و مشکلاتي را براي او به وجود مي آورد.

براي اين که بخواهيد بيش فعالي را به درستي تشخيص دهيد بايد از روانشناس فهميده و باتجربه کمک بگيريد و در هنگامي که نياز باشد کودک را به پزشک ارجاع مي دهد تا داروهايي را براي او تجويز کند و داروهاي مناسبي را دريافت کند.

منبع:مرکز مشاوره و روانشناسي مشاورانه-افزايش تمرکز در کودکان | راه هاي افزايش تمرکز هنگام درس خواندن

ممکن است عجيب به نظر برسد که کودکاني که به ديگران صدمه مي‌زنند  در واقع کودکاني ترسو هستند!

ترس‌هايي که منجر به ايجاد مشکل در کودک آسيب رسان مي شود،معمولا ريشه در تجارب ترس اوليه در زندگي اش دارد، با وجود اينکه کودک به هيچ وجه ترسو به نظر نمي رسد!

کودک وحشت زده براي مديريت ترسش،رفتارهاي پرخاشگرانه اي را توليد مي کند که اين رفتارها هر زماني که او احساس تنش کند،شعله ور مي شوند.به جاي گريه يا صحبت کردن،وقتي که از چيزي مي‌ترسد،وحشت زده و هول مي شود،و اين امر ترسش را تشديد مي کند طوري که نمي تواند درخواست کمک کند.

به منظور کمک به يک کودک ترسو،لازم نيست که حتما دليل ترسو بودنش را بدانيد.آنچه که لازم است انجام اقداماتي  براي افزايش حس ايمني اش و برقرار کردن ارتباط با شماست،چه پدر مادر او باشيد چه يک مراقب و يا يک دوست محبوب او.همچنين شما بايد اقداماتي براي جلوگيري از هرگونه اسيب رساندن تکانشي او به ديگران انجام دهيد.

براي مديريت رفتار کودک خود بيشتر بخوانيد:

راهبردهاي فرزند پروري براي کودک و نوجوان با اضطراب اجتماعي

همانگونه که شما با او ارتباط برقرار مي کنيد و از او محافظت مي کنيد، کودک احساسات اتشيني که وي را به کتک زدن سوق مي دهد با شما در ميان مي گذارد. گوش دادن به احساسات يک کودک در حالي که مانع از آسيب رساني او به شخص ديگري مي شويد،به او اجازه مي دهد تا ترس هاي پنهانش را آزاد کند.بنابراين او آرام مي شود و به ديگران به عنوان دوستانش نگاه مي کند نه به عنوان يک تهديد. در زير روش هايي براي مقابله با اين رفتارهاي ذکر شده اند:

اول، يک ارتباط قوي تر بسازيد:

فرصت هايي را براي ارتباط بيشتر و کامل تر ايجاد کنيد.صرف کردن زمان هاي خاص براي او ابزاري است که براي ايجاد ارتباط،ايده آل است.اگر او بچه خودتان است،تلاش کنيد که يک زمان خاص کوتاهي  را در همان اوايل روز به او اختصاص دهيد،شايد به محض بيدار شدن،به طوري که کودک شما روز را با پيشنهاد شما درباره ي آنچه که او مي خواهد براي 5 يا 10 دقيقه اول روز انجام دهد،آغاز کند.اين کار را با صميميت انجام دهيد،با مهرباني به او توجه کنيد.

اين کمک مي کند که يک کودک بفهمد که براي شما مهم است،حتي با وجود خواهرو برادرهاي ديگر،يک برنامه ي صبحگاهي و يا تماس هاي تلفني در ابتداي روز که شما بايد به آنها هم بپردازيد.

اگر کودک فرد آشناييست که جزء خانواده شما نيست،تلاش کنيد که در اولين فرصتي که او را ديديد برايش زمان ويژه اي در نظر بگيريد و به او اهميت دهيد.

براي مثال،در زمان بازي ،شما ممکن است تعدادي بازي پرسرو صدا يا بازي هايي مثل قايم باشک را براي ارتباط برقرار کردن بين بچه هايي که با هم بازي مي کنند راه بياندازيد.خودتان را به جمع آنها اضافه کنيد، روي زمين بنشينيد و با آنها به شکلي محبت آميز بازي کنيد.اگر مي‌توانيد با برعهده گرفتن نقش فردي که قدرت کمتري دارد باعث خنده و شادي آنها شويد،شرايطي فراهم کنيد که  بچه ها با هم به منظور”دستگيرکردن”شما با بالش ها يا بادکنک ها، يا با بيرون پريدن از جايي که  در بازي قايم باشک براي “ترساندن” شما قايم شده اند،با هم همکاري کنند.

وقتي آنها مي خندند(بدون اينکه غلغلک شوند) و حس”برنده” شدن دارند،اين نشان مي دهد که شما امر اهميت دادن به آن ها را به خوبي انجام داده ايد.خنديدن و احساس ايمني و قدرت بچه ها که نتيجه ي اهميت دادن به آنهاست،کمک مي‌کند که با هم پيوند داشته باشند و تنش هارا کاهش مي دهد و اين امر به آنها کمک مي کند که در حضور شما احساس امنيت و ارزشمندي و اطمينان خاطر داشته باشند.

در يک گردهمايي خانوادگي،شما ممکن است يک بازي گرگم به هوا و يا “من مي خواهم شما را بگيرم” که بچه ها مي توانند در آن برنده شوند،راه بياندازيد.براي مثال،شما ممکن است دست هايتان را باز کنيد و سعي کنيد به آنها نشان دهيد که يک خرس بزرگ هستيد.اما تلوتلو بخوريد و مغلوب شويد ونشان دهيد که از آنها شکست خورديد.ان ها عاشق اين هستند که بهتر از شما باشند.سپس آنها را نوازش کنيد و مطمئنشان کنيد که آنها از شما بهترند.درحين بازي با انها تماس چشمي برقرار کنيد.توسط آنها گول بخوريد اما دوباره بلند شويد و تلاش کنيد.اين نوع بازي منجر به ايجاد احساس قدرت خالص در اين نوع کودکان مي شود.

يک کودک ممکن است در طول زمان بازي فرصتي پيدا کند تا ناراحتيش را به شيوه اي عملي تر نشان دهد،او ممکن است با آرنج محکم به شما ضربه بزند،يا در کلوچه اي که به او تعارف مي کنيد نقصي پيدا کند،يا به چشم هاي شما خيره شود و شروع کند با مداد رنگي ديوار خانه تان را خط خطي کند.وقتي شما به ارامي به او نزديک مي شويد تا محدوديت هايي را براي او ايجاد کنيد، دليلي براي گريه کردن،اوقات تلخي پيدا مي کند.اين ابراز احساسات در واقع شروعي براي درمان احساساتيست که او به همراه دارد، و به احتمال زياد همان احساساتي هستند که گاهي اوقات اورا تحريک به صدمه زدن مي کنند.

منبع:کانون مشاوران ايران-مقاله با کتک کاري کودکان